obruszać się – obruszyć się

obruszać się – obruszyć się: obruszać się – obruszyć się {{/stl_13}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przestawać tkwić w czymś, być zamocowanym nieruchomo; obluzowywać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hak, gwóźdź obruszył się. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'reagować oburzeniem, irytacją na coś; wyrażać sprzeciw, oburzać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obruszyła się na samą myśl o nim. Obruszać się na niesprawiedliwe traktowanie. Nie ma się co obruszać. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'o czymś sypkim, bryłowatym; osypywać się, obsuwać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obruszył się piach na skarpie. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

obruszyć — dk VIb, obruszyćszę, obruszyćszysz, obruszyćrusz, obruszyćszył, obruszyćszony obruszać ndk I, obruszyćam, obruszyćasz, obruszyćają, obruszyćaj, obruszyćał, obruszyćany 1. «spowodować obsunięcie się czegoś sypkiego, obwalenie się czegoś» Obruszyć… … Słownik języka polskiego
obruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obruszaćam, obruszaća, obruszaćają, obruszaćany {{/stl 8}}– obruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obruszaćszę, obruszaćszy, obruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias